بداغ نامرادی سوختم..بصدای همیشه جاوید سلطان صدا و قلبها
برای شنیدن آهنگ بالای تصویر کلیک نمائید...
بـــداغ نا مـــرادی سوختم ای اشــک طــوفــانی
به تنگ آمد دلم زین زندگی ای مـــرگ جولانـی
در این مکتب نمی دانم چه رمزی مهملــم یـارب
. که نی معنی شدم نی نامه و نـــی زیب عنــوانی
از این آزادگی بهتر بود صد ره به چشم مــــــن
صدایی شیــون زنجیــر و قید کنــج زنـــــدانــی
به هروضعیکه گردون گشت کام من نشد حاصل
مگر این شام غم را مرگ ســـازد صبح پایانـــی
جوانی سلب گشت و حیف کا مال جوانی هم
یکایک محو شد مانند اعــــلام پــــریشـــانـــــــی
ز یک جو منت این ناکسان بــــردن بــود بهـتــــر
که بشکافم بمشکل صخره سنگی را بمــژگــانــی
گنــــاهم چیست ؟ گــردونم چــرا آزرده میــــــدارد
ازین کاسه گدا دیگر چه جستم جز لب نا نی
استاد خلیلی
